Baraküda

Kimileri ona deniz turnası der, kimileri ıskarmoz, kimileri ise baraküda. Ben de baraküda diyenlerdenim. Atlantik baraküdası ( Sphyraena barracuda, İng: Great barracuda ) yerine bizimkilere ( Sphyraena sphyraena, İng: European barracuda ) baraküda demeyi uygun bulmayanlar olsa da bence Akdeniz baraküdası ya da kısaca baraküda demekte bir mahsur yoktur. Doğu Atlantik'te, Ege ve Akdeniz dahil olmak üzere Biskay Körfezi'nden Angola, Kanarya ve Azor adalarına kadar, Batı Atlantik'te ise Bermuda ve Brezilya çevrelerinde yayılış gösteren bizim baraküdalar, Atlantik baraküdası kadar büyük olmasalar da 165 cm boy ve 12 kg ağırlığa ulaşabilirler. Şimdiye kadar en büyük 2.1 kg olanını yakaladığım baraküdanın kısmetse bu kış çok daha büyüklerini yakalamayı hayal ediyorum. Yaz boyu liman içinde dolaştıklarını gördüğüm halde çok iştahlı olmadıkları için sonuçsuz kalan birkaç denemeden sonra vazgeçip başka balıklara yöneldim. Sonbaharda baraküda avının hız kazanacağını bildiğim için de bu durumu fazla sorun etmedim. Eylül ortasından itibaren liman ışıklarının aydınlattığı bölgelerde toplanan sardalya sürülerine sadıran baraküdaların sayısı artınca ufaktan denemelere başladım.

1 hafta içinde aralıklarla gerçekleştirdiğim 3 gece avında, 50-65 cm arası birer baraküda kandırdıktan sonra 23 eylül gecesi daha uzun süreli bir at-çek avı gerçekleştirmeye karar verdim. Önceki gecelerde bir çok farklı sahte yemle denediğim halde su sathındaki sardalya sürüsüne odaklanan baraküdalar benim yemlerimle çok ilgilenmemişti. Nadiren yemlerimi takip edip çok daha nadiren hamle yapmışlardı. 23 eylül gecesi ise işler biraz değişti. Yağmur ve fırtına şiddetinde esen rüzgarla karışan deniz, baraküdaları biraz iştahlandırmış gibiydi. Ava başladığım 10 cm/10 gramlık beyaz simli, kurşun kafalı silikon balıkla peş peşe takipler alınca aynı yemle denemeye devam ettim. Nihayet ava başladıktan yarım saat sonra dipten düz, hızlı sarımla çektiğim yemim rıhtım duvarına 2-3 metre kala mıhlanıp kaldı. Hiç beklemediğim bir anda gelen vuruşla dalgın halimden kurtulup balığın büyüklüğünü kestirmeye çalıştım. Balığın çok büyük olmadığını anlayınca da temkinli bir şekilde yüzeye getirip tek hamlede dışarı aldım. Gelen 55 cm civarında bir baraküdaydı. Balığı kovaya attıktan sonra yemin durumunu ve misinayı kontrol ettim. Birkaç diş kesiği dışında yemin sağlam olduğunu ve misinaya diş değmediğini görünce kaldığım yerden ava devam ettim.

Av güzel başlamıştı. İlk balıktan sonra da aralıklarla baraküda takipleri almaya devam ettim. Balıklar bazen 1-2 metre geriden bazen de yemin hemen dibinden takip edip son anda geri dönüyorlardı. Takiplerin sıklaştığı bir ara baraküdalardan biri yemin arkasından fişek gibi fırlayıp yapışsa da kurtulmayı başardı. Ara vermeden atıp çekmeye devam ettim. Birkaç takip ve boşa giden hamleden sonra oltam yine olduğu yerde mıhlanıp kaldı. İlkiyle aynı boydaki bu balığı da seri bir hareketle kaldırıp dışarı attım. Bu defa yem sağlam kaldığı halde yemin bağlı olduğu şok misinamın 2-3 cm'lik kısmı balığın dişlerinden zarar görmüştü. Zedelenen kısmı kesip yemi tekrar bağladıktan sonra atıp çekmeye devam ettim. Balıkların takip ve hamlelerine bakarak aksiyon vermeden düz hızlı sarımla ve yüzeyin 1-2 m altından çektiğim yemlere daha çok rağbet ettiklerini anladım. Gece yarısından sonra yağmur şiddetini arttırsa da avı bırakmadan gün ağarana kadar devam ettim. Takipler, yemi ısırıp bırakanlar, yarı yolda kurtulanlar ve tek üzüntü duyduğum yemi komple yuttuğu için misinayı kesip ağzında yemle kaçan iri bir baraküdayla çok keyifli ve heyecanlı bir av geçirdim. Uzun gecenin ardından avı bıraktığımda kovamda 5 yakışıklı baraküda yatıyordu.

Hayal ettiğim boyda baraküdalar yakalayamasam da daha önümde uzun bir kış var. Havalar bozup deniz patladığında, dev dalgaların çarpıp köpük köpük karıştırdığı kayalık kıyılarda baştan aşağı ıslanmak pahasına olta atıp o koca ağızlı canavar baraküdalarla mücadele etmek için can atıyorum. Kim bilir, belki birkaç yazı sonra o canavar baraküdanın hikayesini okuyabilirsiniz...